Monday, October 8, 2012

Dossier Proje(c)t Pathshala


Beste sympathisanten,

Op deze link vinden jullie het einddossier van Project Pathshala. Het bevat meer uitleg over het project, de bouwplannen alsook de gebeurtenissen ter plaatse. Tevens wordt de financiële balans van het project weergegeven samen met wat duiding bij de toekomstige plannen van de vereniging.

Verder wensen we ons te verontschuldigen voor de vertraging die het dossier heeft opgelopen. De vertraging is niet enkel te wijten aan de zomervakantie en het vertalen van het dossier, maar tevens aan de zorg waarmee we het dossier wensen af te ronden. We vinden het immers zeer belangrijk om het dossier zo objectief mogelijk op te stellen. Dit is in het begin zeker niet gemakkelijk geweest. Door de hevige emoties bij de leden van het team hebben we bepaalde delen van het dossier namelijk meermaals moeten herschrijven. Een correcte herformulering van het dossier kan immers pas na het even opzij te leggen, om er vervolgens opnieuw aan te beginnen eens de emoties bedaard zijn. Tenslotte hebben we ook aan derden gevraagd om constructieve opmerkingen te geven.

We hopen dat jullie hiervoor begrip hebben en dat het dossier de nodige antwoorden op jullie vragen bevat.

Uiteraard staan we altijd ter jullie beschikking voor bijkomende vragen.

Met vriendelijke groeten,

------------------------------------

Chers sympathisants,

Vous trouverez sous ce lien web le dossier final du Projet Pathshala. Ce dossier contient plus d’explication concernant le projet en soi, les plans de construction et les événements  qui se sont déroulés sur place. Vous trouverez également le bilan financier du projet accompagné d’une explication à propos des plans futurs de l’association.

Nous tenons à nous excuser du retard qu’a encouru ce dossier. Ce retard est du aux vacances d’été ainsi qu’à la traduction du dossier, mais résulte également de l’attention que nous avons voulu lui porter. En effet, nous voulions lui garantir une objectivité maximale et ceci n’a pas été facile au début. A cause de l’émotion parmi les membres du projet, nous avons décidé de réécrire le dossier à plusieurs reprises. Après avoir mis le dossier de côté et une fois les esprits calmés, une reformulation plus correcte a été possible. Nous avons, pour finir, demandé à des tiers de nous donner des commentaires constructifs.

Nous comptons sur votre compréhension pour ce retard et espérons que ce dossier comprend les réponses à vos questions.

Nous sommes bien entendu toujours disponibles pour de plus amples informations ou pour des questions supplémentaires.

Cordialement,

Monday, August 20, 2012

Het dossier komt nog, maar met een beetje vertragingen

Beste sympathisanten,

Zoals gezegd in onze vorige berichtgevingen zijn we een dossier aan het opstellen over Project Pathshala , de gebeurtenissen in Bangladesh en de financiële balans.


Het grootste gedeelte van dit dossier is ondertussen reeds klaar maar we hebben wat vertragingen. Zo moeten we nog wachten op de reactie van de Koning Boudewijnstichting voor dat we iets kunnen zeggen voor de schenkingen. Daar onze contactpersoon pas dinsdag 21 augustus terugkeert van haar verlof zal dat ervoor niet kunnen. Verder was het enkel mogelijk om pas op donderdag 23/08 met heel het team samen te zitten om de elementen van het dossier in groep te bespreken. Daar de inhoud van het dossier door ieder lid moet goedgekeurd worden is deze vergadering essentieel.


We vragen jullie bijgevolg nog een beetje geduld en zullen alles doen om het dossier te publiceren eens de Koning Boudewijnstichting een beslissing heeft genomen. We hopen het dossier dus tegen eind augustus ter beschikking te stellen.


We bedanken jullie nogmaals voor jullie enorme steun.


Met vriendelijke groeten,


Het hele Pathshala team en hun vzw PraubashBaungau



Chers sympathisants,

Comme annoncé dans nos messages précédents nous sommes en train de rédiger un dossier à propos du Projet Pathshala, des évènements  au Bangladesh et de la situation financière.

Le dossier est presque achevé mais nous avons quelques empêchements. Nous devons attendre une réaction de la part de la Fondation Roi Baudouin avant de pouvoir communiquer à propos des donations. Celle-ci ne devrait plus tarder vu que notre personne de contact rentre mardi 21 août de vacances. L'équipe Pathshala doit également se réunir pour discuter les éléments du dossier, et il était impossible d'être tous à Bruxelles avant jeudi 23 août. Comme le contenu du dossier doit être validé par chaque membre de l'équipe il était essentiel qu'on puisse tous être présents.

Nous vous demandons donc encore un peu de patience et mettrons tout en oeuvre pour publier un dossier complet lorsque la Fondation Roi Baudouin aura pris une décision. Nous espérons pouvoir mettre le dossier à votre disposition fin août.

Nous vous remercions encore une fois pour votre grand soutien.

Sincères salutations

L'équipe Pathshala et l'asbl Praubashbaungau

Wednesday, July 25, 2012

Even mijn hart luchten...


Een diepe teleurstelling…


Wat hier volgt is een tekst geschreven door Aushim en niet namens het team Pathshala of de vzw PraubashBaungau. Let dus op het subjectief karakter van deze tekst.

Maandag 23/07. Een bouw- en cultuurreis die 2 maanden moest duren werd gereduceerd tot een verblijf van 2 weken in Bangladesh. Frustratie, woede, afschuw, verdriet: zo kan ik mijn huidige gevoelens verwoorden.

Had ik het anders moeten aanpakken? Had ik minder moeten geloven in het goede dat schuilt in elke mens? Had ik meer op mijn hoede moeten zijn? Veel vragen, weinig antwoorden…

Als je het mij vraagt was de organisatie van Proje(c)t Pathshala gebaseerd op het woord “vertrouwen”. Aangezien wij voor Stichting Pani een gebouw gingen neerpoten dat paste binnen een groter, door hen uitgedacht en geloofwaardig, humanitair concept had ik het volste vertrouwen in deze Stichting. Dit was de grootste fout van heel dit project…

Wij hadden hen iets beloofd: genoeg geld en expertise inzamelen voor het vertrek om een school te gaan bouwen in Bangladesh. Dit hebben we dan ook volbracht. Aan hun kant hadden zij ons opvolging van de school beloofd, alsook een volledige omkadering in Bangladesh. Deze belofte zijn ze niet nagekomen… Kort samengevat: zij hebben misbruik gemaakt van ons vertrouwen. Ik hoef niet meer in te gaan op al hun misbruiken, die zullen binnenkort op de website verschijnen in het dossier dat we aan het voorbereiden zijn. Ik heb het hier over mijn gevoelens, mijn gedachten, mijn mening.

Er waren voor ons vertrek reeds een paar aanwijzingen dat Stichting Pani niet ons volledig vertrouwen verdiende (zie dossier binnenkort op de website) en toch bleef ik hen vertrouwen omdat ik niet besefte dat er mensen kunnen bestaan die zomaar een groep van tiental super gemotiveerde studenten zouden oplichten. Studenten die zoveel van hun tijd hebben opgeofferd voor het goede doel. Stichting Pani had ook een zeer ambitieus maar mooi en realistisch concept. Ze hadden het zeer goed uitgewerkt: er was duidelijk over nagedacht. Ik had dan ook niet verwacht dat dit concept enkel op papier bestond…

De deelnemers van dit project hadden, naast het vertrouwen in Stichting Pani, ook een vertrouwen in mij. Ik had hen een schitterende reis vol moois en onvergetelijke belevenissen beloofd. Een reis die ze nooit gingen vergeten en ervaringen die ze heel hun leven gingen meedragen. Ik had ze ook een mooi Bangladesh beloofd, een Bangladesh dat ze niet snel zouden vergeten. Ik had nooit gedacht dat het zo erg kon mislopen, en ik had ze hiervoor dan ook niet gewaarschuwd... Voor mij leek het eenvoudig: ik had een succesvol eerste project achter de rug in 2010 en ik ging er van uit dat het dit jaar even goed ging verlopen. Nooit had ik dit scenario voor mogelijk gehouden, wat dan ook de shock en de teleurstelling nog groter maakte. Deze naïviteit neem ik mijzelf zeer kwalijk.

Ik neem mij dit kwalijk omdat deze groep van studenten fantastisch was. Ik heb in die twee weken tijd gemerkt dat we niet louter een groep van tien studenten waren, maar een team van tien vrienden, vrienden die elkaar een anderhalf jaar geleden niet kenden. Hoewel we moeilijke momenten hebben doorstaan door deze teleurstelling, waren de teamleden er voor elkaar om steun en troost aan elkander te bieden en om de motivatie toch hoog te houden. Er bestond een zeer hechte band, welke ik nog maar weinig in mijn leven heb kunnen ervaren. Deze merkwaardige en zeer aangename groepssfeer bewees nogmaals dat deze studenten een dergelijke reis meer dan ooit verdienden. Bovendien was deze reis voor de meeste een laatste kans, daar ze laatstejaarsstudenten zijn en vanaf volgend jaar niet meer 2 maanden vakantie zullen hebben.

Het niet kunnen naleven van mijn belofte t.o.v. deze groep studenten heeft mij erop aangegrepen, diep gekwetst. Ik zag in hun ogen teleurstelling, wat uiteraard te begrijpen is, en ik voelde mij zeer schuldig. Hoewel slechts voor korte tijd, had ik toch een vrij diepe put bereikt: ik wou stoppen met alles wat ontwikkelingssamenwerking betreft. Terugkeren naar België en nooit meer te maken hebben met Bangladesh of een ander ontwikkelingsland. Ik voelde mij verraden, ik voelde mij misbruikt. Zoveel mensen hadden vertrouwen in het project, ik kreeg zoveel complimenten voor het initiatief, dat ik schaamte voelde. Ik wou opgeven, opgeven wat ik tot nu toe had gebouwd, stoppen met de projecten die mij vormden tot de persoon die ik nu ben. Elke altruïstische houding achterwege laten. Kortom: niemand meer vertrouwen.

Deze houding was echter tegenstrijdig met mijn natuur, daar ik een optimist ben. Ik heb dus zeer snel beseft dat deze houding verkeerd was, ik wist dat ik gebruik moest maken van deze ervaring om hier sterker uit te komen, om betere projecten te realiseren. Tenslotte ben ik gelukkig wanneer ik mensen kan helpen, waarom zou ik er dan mee stoppen. Ik wou Stichting Pani dus mijn geluk niet laten vernietigen. Ik besloot dus niet op te geven, ik besloot te leren uit de fouten die ik hier gemaakt heb om ervoor te zorgen dat het volgende project niet meer zal falen.

Mijn optimisme werd gevoed door alle teamleden die mij getroost en gesteund hebben. Niemand nam mij iets kwalijk en dit heeft mij zeer veel geholpen. Als je een dieptepunt bereikt hebt moet je steun hebben, en deze kreeg ik in overvloed en hiervoor bedank ik alle teamleden.
Ik moet toegeven dat mijn motivatie pas volledig terug was na een bezoek in Kailakuri, een zonneschijn gedurende mijn reis. We hebben daar de bevallingsruimte gezien, die we twee jaar geleden gebouwd hebben en hebben pasgeboren baby’s kunnen dragen. Uit hun statistieken blijkt dat er per maand een tiental baby’s geboren worden in onze bevallingsruimte. Ons gebouw is dus ondertussen voor ongeveer een 250-tal geboortes gebruikt! Dit is voor ons het mooiste cadeau na het geleverde werk van twee jaar geleden. Meer informatie over Kailakuri zal nog binnenkort beschikbaar zijn op onze website.

Camille draagt een pasgeboren baby voor onze bevallingsruimte

Kortom: Ik heb met dit project een zeer belangrijke levensles opgedaan voor de toekomst: niemand meer zomaar vertrouwen, hoe lief en serieus ze ook mogen lijken… Altijd heel grondig en aandachtig de verkregen informatie controleren via verschillende bronnen. Op school zegt men altijd dat de informatiebron die men gebruikt grondig en kritisch nagekeken moet worden. Dit is ook hier van toepassing en dit zal ik nooit meer vergeten…



Aushim Koumar

Tuesday, July 24, 2012

Stichting Pani schuift valse beweringen naar voor // La Fondation Pani avance de faux arguments ;


Stichting Pani schuift valse beweringen naar voor
(version française en dessous)

Beste schenkers en sympathisanten,

We lezen vandaag het relaas van Stichting Pani over het verloop van de gebeurtenissenhttp://stichtingpani.nl/2012/07/24/verbazingwekkend-nieuws/ (die van ons kan hier gelezen worden). We zijn verbijsterd en diep teleurgesteld door hun reactie waarin ze nog altijd met geen woord reppen over de opvolging van de school noch over het feit dat hun (zogezegde) lokale vertegenwoordigers niet op de hoogte waren van het project. In plaats daarvan vallen ze terug op flauwe beweringen die de oorzaak zouden zijn van ons vroegtijdig vertrek: de moesson, een negatieve groepssfeer bij Pathshala of zelfs de jetlag. Dit bewijst nogmaals dat Stichting Pani niet te vertrouwen is.

Even kort ter verduidelijking:
  • De moesson was geen factor die heeft meegespeeld in onze beslissing om de bouw stop te zetten daar we de bouwplannen volledig hadden aangepast om te kunnen bouwen in regenweer (de bouwplannen alsook de bouwdetails zullen binnenkort te zien zijn in het dossier dat we aan het opstellen zijn). In tegenstelling tot Stichting Pani hebben wij hiermee reeds ervaring daar we twee jaar geleden een bevallingsruimte gebouwd hebben tijdens de moesson in Bangladesh (Project Haspatal: http://www.pbaungau.be/project/nl/).
  • De zogezegd negatieve groepssfeer: het is dankzij de zeer POSITIEVE groepssfeer dat we de moeilijke situatie en diepe teleurstelling hebben kunnen verwerken. Ons team was zeer hecht en we hebben veel aan elkaar gehad: onderlinge steun en troost om van Bangladesh toch nog een leuke ervaring van te maken. We komen in ons dossier uitgebreider terug op deze leugen die ons erg tegen de borst stuit.
  • Het uitvallen tegen de familie die ons onderdak bood. Op geen enkel moment werden er door ons persoonlijke verwijten gemaakt aan Salim en zijn gezinsleden of is er tegen hen uitgevlogen of werd er ruzie gezocht. Integendeel, de studenten van Pathshala konden het heel goed vinden met de familie, in het bijzonder met de kinderen Roccon, Shampi en Shayon. Ter staving van deze bewering nodigen we jullie uit om een kijkje te nemen naar een gefilmde voetbalmatch (de dag vóór ons vertrek uit Rajarhat) waaraan de studenten alsook de zoons van Salim hebben deelgenomen: http://www.youtube.com/watch?v=Jowx9gV7EdE&. Op de video is duidelijk te zien dat iedereen toch nog een leuk moment beleeft en dat de verstandhouding tussen de Belgen en de Bengalen opperbest is. Vele dorpelingen aanschouwen trouwens het spel met brede glimlach.

We aanvaarden dan ook niet dat Stichting Pani vanop afstand in Nederland kritiek uit op de groepssfeer en valse beweringen doet over slechte verstandhoudingen zonder deze zaken in persoon vast te stellen of zelfs maar telefonisch via ons te vernemen.

We wensen momenteel niet meer in te gaan op hun andere valse beschuldigingen omdat we zoals beloofd een dossier aan het opstellen zijn dat al het nodige bewijsmateriaal zal bevatten om ons te verantwoorden. In dit dossier zullen we ook zoals twee jaar geleden voor Projec(c)t Haspatal (http://issuu.com/aushim/docs/folderschenker) de financiën zeer duidelijk weergeven alsook de manier waarop we de voorbereidingen hebben getroffen. Wat er met het resterende geld zal gebeuren zullen wij ook uitleggen.

Daar wij de terugkeer van ons volledig team afwachten om het dossier af te werken, zullen we dit laatste pas publiceren als iedereen terug is uit Bangladesh. Tegen midden augustus 2012 zal het dossier online staan.

We vragen jullie ondertussen een beetje geduld en vragen jullie ook om niet zomaar te geloven wat Stichting Pani zegt. We hechten heel veel belang aan wat jullie over ons denken en zullen al het nodige doen om de feiten en het ware verloop van de gebeurtenissen uit de doeken te doen.

We bedanken jullie nogmaals voor jullie enorme steun in deze moeilijke tijden.

Met vriendelijke groeten,

Alexandra, Aushim, Camille, Gaëtan & Laurane, namens Team Pathshala en de vzw PraubashBaungau

-------------------------------------------


La Fondation Pani avance de faux arguments

Chers sympathisants et donateurs,

Aujourd’hui, la Fondation Pani a posté sa version sur les faits : http://stichtingpani.nl/2012/07/24/verbazingwekkend-nieuws/ (notre version est disponible ici). Le contenu de cette réaction nous affronte et nous déçoit: à nouveau, il n’y a aucun mot sur le suivi ni sur  la gestion de l’école ni sur le fait que ceux qu’ils appellent leurs « représentants locaux » n’étaient pas au courant du contenu du projet. Au lieu de cela, ils préfèrent attribuer notre départ à des causes hypothétiques telles : la mousson, une ambiance négative parmi les membres de Pathshala ou même le jetlag. Ceci démontre à nouveau que la Fondation Pani ne mérite plus aucune confiance.

Nous souhaitons clarifier brièvement certains points: 
  • La mousson n’a pas été un facteur décisif pour arrêter la construction puisque nous avions parfaitement adapté les plans de constructions afin de pouvoir construire dans des conditions pluvieuses. Les plans ainsi que les détails de construction seront bientôt disponibles dans le dossier que nous sommes en train de rédiger. Contrairement à la Fondation Pani, nous avons de l’expérience en la matière puisque nous avons construit il y a deux ans une maternité pendant la mousson au Bangladesh (Projet Haspatal: http://www.pbaungau.be/project/fr/ ).
  • La soi-disant mauvaise ambiance dans le groupe: c’est justement grâce à l’ambiance très POSITIVE dans le groupe que nous avons réussi à surmonter la situation difficile ainsi que la lourde déception. Notre équipe était soudée et solidaire: soutien et consolation mutuelle ont fait en sorte que l’expérience au Bangladesh ne fut pas désagréable dans son ensemble. Dans notre dossier, nous reviendrons sur ce mensonge outrageant.
  • S’emporter contre la famille qui nous a accueillis. À aucun moment nous n’avons émis un reproche à l’encontre de Salim ou aux membres de sa famille. Il n’y a euni dispute ni tension. Bien au contraire, les membres de Pathshala se sont très bien entendus avec la famille, en particulier avec les enfants Roccon, Shampi et Shayon. Nous vous invitons d’ailleurs à jeter un coup d’œil sur la vidéo d’un match de football (le jour avant notre départ de Rajarhat) auquel ont participé les étudiants ainsi que les fils de Salim : http://www.youtube.com/watch?v=Jowx9gV7EdE&. Le plaisir de passer quand même un bon moment se lit sur les visages et la bonne entente entre Belges et Bengalis est clairement visible. Nombreux sont d’ailleurs les villageois observant le match en arborant un sourire. 

La critique de la Fondation Pani depuis les Pays-Bas concernant l’atmosphère qui régnait dans le groupe et ses déclarations fausses sur l’entente mutuelle, sans même avoir constaté ceci de visu ou avoir vérifié ceci par un contact téléphonique par exemple, sont inacceptables.

Pour l’instant, nous ne souhaitons pas commenter les autres fausses accusations de la Fondation Pani puisque nous sommes en train de rédiger un dossier plus élaboré qui contiendra toutes les preuves nécessaires pour nous justifier. Ce dossier reprendra, comme il y a deux ans pour le Projet Haspatal (http://issuu.com/aushim/docs/folder_printconcept_fr), les détails financiers ainsi que notre façon d’agir et nos préparatifs. Nous expliquerons également ce que nous ferons avec la somme d’argent restante. Comme nous attendons le retour de l’intégralité de l’équipe afin de finaliser le dossier, celui-ci ne sera en ligne que vers la mi-août.

Entretemps nous vous demandons un peu de patience et de prendre les affirmations de la Fondation Pani à notre sujet avec un peu de sens critique. Comme vous le savez, nous accordons une grande importance à ce que vous pensez de notre association et ferons donc tout le nécessaire pour vous informer aux mieux concernant les faits réels et le déroulement des évènements.

Nous vous remercions encore pour votre formidable soutien dans ces moments difficiles.

Sincèrement,

Alexandra, Aushim, Camille, Gaëtan & Laurane, au nom de l’équipe Pathshala et son association PraubashBaungau



Wednesday, July 18, 2012

Une bien triste fin... // Een zeer droevig einde...


Een zeer droevig einde... 
(version française en dessous)

Beste schenkers en sympathisanten,

Tot onze grote spijt moeten wij u aankondigen dat er unaniem werd beslist het humanitair project (de bouw van een basisschool in Rajarhat) stop te zetten. In deze tekst volgt een samenvatting van de feiten die geleid hebben tot deze beslissing, welke ons extreem zwaar viel, na onze anderhalf jaar inspanningen en voorbereiding.

Het team studenten dat, samen met een lokale aannemer en lokale werkmannen, voor de concrete verwezenlijking van het schoolgebouw ging zorgen, stootte bij aankomst op verschillende problemen. Een eerste probleem betreft de contractbreuk vanwege Stichting Pani, welke voor de grondverhoging moest zorgen opdat het team meteen aan de slag zou kunnen met de bouw. Hoewel Stichting Pani bevestigd had voor ons vertrek dat dit in orde was gebracht, bleek dit niet het geval te zijn ter plaatse.

Verder stelde het team vast dat de beloofde omkadering van het project onbestaande is. Nergens vonden wij een geruststellend teken, een aanwijzing, dat de opvolging en het beheer van de school, welke door onze inzet en dankzij de hulp van onze schenkers en sympathisanten deze zomer gebouwd zou worden, gewaarborgd kan worden. Deze afwezigheid van omkadering werd zowel fysiek (gebrek aan bouwklare grond, de op voorhand gekochte bamboe besteld noch bewaard volgens de gegeven instructies,…) als in de gedachten van de lokale bevolking vastgesteld. Zo is de lokale verantwoordelijke voor de projectopvolging niet op de hoogte van de doelstellingen, planning noch inhoud van het project.
Uit gesprekken met de inwoners van Rajarhat werd door Shaupaun (begeleider en voorzitter van onze vereniging die het Bengaals beheerst) vastgesteld dat volgens hen de bouw (die plaatsvindt op privéterrein ter bescherming tegen overheidsinmenging) in een privéconstructie zou resulteren, neergepoot door buitenlanders. Dit is totaal in strijd met de filosofie van onze organisatie: bouwen door en voor de bevolking, zodat het gebouw van in het begin gezien kan worden als onderdeel van de lokale gemeenschap en beantwoordt aan haar behoeften.

Bovendien geeft Pani geen enkele blijk van inzicht in de ernst van deze problematische situatie of enig besef dat er zelfs problemen zijn. Zo werd o.a. ons verzoek, om van hen een krachtig bewijs te ontvangen dat zij wel degelijk de opvolging hebben georganiseerd, genegeerd.

Dit laatste heeft ervoor gezorgd, samen met contractbreuk en de afwezigheid van lokale vertegenwoordigers van de Stichting, dat wij geen enkel vertrouwen meer hebben in de door hen beloofde opvolging en goede uitwerking van het project. Of het hier gaat om kwaad opzet van Stichting Pani of anderzijds een gebrek aan projectmanagement, dan wel het niet au serieux nemen van het initiatief, naïviteit van de leden in Nederland,… wordt hierbij in het midden gelaten. Onze schenkers en sympathisanten werd echter niet enkel verzekerd dat er een school zou worden gebouwd (welke zogezegd gevraagd werd door de lokale bevolking) maar ook dat deze een op zichzelf bestaande instelling zou zijn, onafhankelijk van externe subsidiëring dankzij de implementering in het grotere project van de ambachtsschool. Aangezien dit laatste niet gewaarborgd wordt zien wij ons daarom genoodzaakt het project hierbij te staken en terug te keren naar België.

Wij hopen van harte dat u begrip kunt opbrengen voor deze beslissing, welke verschrikkelijk moeilijk was om te nemen. Wij zullen eerst al het nodige doen om de schenkers hun geld zo snel mogelijk terug te bezorgen. Verder zullen we ook een gedetailleerd dossier over het verloop van de omstandigheden ter beschikking stellen.

Ten slotte delen we mee dat hoewel onze vereniging een zware slag heeft gekregen, ze niet van plan is om af te zien van toekomstige humanitaire projecten en we hopen dat u het vertrouwen in onze vereniging behoudt. Een aantal leden, waaronder Aushim, hebben de eerstvolgende vlucht geboekt richting België op 23 juli 2012 om ter beschikking te staan voor jullie vragen en opmerkingen.

Met vriendelijke groeten,

Het hele Pathshala team en hun vzw PraubashBaungau

-------------------------------------------

Une bien triste fin... 


Chers sympathisants et donateurs,


A notre plus grand regret, nous avons le devoir de vous annoncer que nous avons décidé à l’unanimité de mettre un terme à notre projet humanitaire : la construction d’une école primaire à Rajarhat. Dans ce texte vous trouverez un résumé des faits qui ont conduit à notre décision, une décision qui a été très très difficile à prendre après un an et demi de préparation et de travail.

L’équipe d’étudiants qui devait accomplir la construction de l’école en collaboration avec un entrepreneur et des ouvriers locaux a rencontré plusieurs problèmes sur place. Tout d’abord, la fondation Pani n’a pas respecté sa part du contrat qui consistait à relever le sol à un niveau constructible afin que les étudiants puissent entamer tout de suite la construction. Il faut noter qu’avant notre départ les membres en Hollande nous l’avaient pourtant confirmé.

Ensuite, l’équipe a constaté que l’encadrement sur place promis par Pani était inexistant. Jamais l’équipe n’a trouvé à Rajarhat quelconques signes ou indications rassurants, prouvant que le suivi et la gestion de l’école (construite par nous et grâce à nos donateurs et sympathisants) seraient assurés. Nous avons constaté l’absence totale d’organisation non seulement au niveau des détails pratiques (absence de sol constructible, bambous achetés à l’avance mais non commandés et conservés suivant nos instructions) mais aussi l’absence de communication avec la population locale. Ainsi, le responsable pour le suivi du projet sur place n’était pas au courant des objectifs, de la planification ni même du contenu propre du projet.
Suite à des conversations avec les habitants de Rajarhat, Shaupaun (superviseur et président de notre association qui maîtrise le Bangali) a pu comprendre que selon eux la construction (qui a lieu sur un terrain privé afin d’éviter l’ingérence de l’état) serait un bâtiment privé construit par des étrangers. Ceci est totalement en contradiction avec la philosophie de notre organisation : construire pour et avec la population afin que le bâtiment fasse partie intégrante de la communauté et réponde à leurs besoins.

De plus, Pani ne semble pas comprendre la gravité du problème et n’en conçoit même pas l’existence. En effet, suite à ces observations, nous leur avons demandé entre autre de nous fournir une information solide prouvant qu’ils ont bel et bien organisé le suivi du projet. Leur réponse ignorait totalement cette demande.

Cette dernière réponse couplée à la rupture de contrat ainsi que l’absence de représentants locaux de la fondation a détruit toute confiance dans le projet et la philosophie proposés par Pani : suivi de l’école et développement autour de celle-ci. Nous ne souhaitons pas nous exprimer sur le fait qu’il s’agisse de malhonnêteté de la part de la fondation, de manque d’organisation ou bien encore de naïveté de certains de ses membres en Hollande,…  Néanmoins, vis-à-vis de nos donateurs et sympathisants, nous nous étions engagés à construire une école (soit disant réclamée par la population locale) dont le fonctionnement serait financé par la vente des vélos en bambous qu’ils auraient appris à confectionner eux-mêmes. Suite à nos observations sur place, puisque ceci ne nous parait pas assuré, nous n’avons donc pas eu d’autre choix que de nous retirer du projet et de rentrer en Belgique.

Nous espérons de tout cœur que vous comprenez cette décision qui fut terriblement lourde à prendre. Nous ferons tout le nécessaire pour remettre l’argent à nos donateurs dans les plus courts délais. De plus, nous mettrons à disposition un dossier détaillant le pourquoi et le comment de cette situation.

Sachez que même si l’association a reçu un grand coup, elle n’a pas pour autant l’intention de renoncer à d’autres projets humanitaires futurs. Enfin, nous espérons conserver votre confiance en notre association. Une partie des membres, dont Aushim, seront de retour le 23 juillet (seul vol le plus tôt que nous avons pu obtenir) où ils pourront pleinement répondre à vos questions.

Sincèrement,

Toute l’équipe Pathshala et leur association Praubashbau


Thursday, July 12, 2012

Jours 3-4 // Dag 3-4 : «Bang»Ladesh


Dag 3-4 : «Bang»Ladesh
(version française ci-dessous)

We stonden op dag 3 van ons verblijf op om zeven uur. Ons vertrek was gepland om half 9 ’s ochtends. Maar toen kwamen we de eerste verassing van de dag al tegen. We hadden een busje besteld voor 12 man (exclusief chauffeur) en de bagage. Eigenlijk waren we maar met 10, maar dan hadden we toch wat ruimte. Er stond echter een veel kleiner busje voor de deur. Eentje waar 10 personen (inclusief chauffeur) in konden. Na het inladen van onze bagage was dit aantal echter gereduceerd tot 6 plaatsen. Toen we de chauffeur om uitleg vroegen zei hij ons dat daar met gemak 12 Bengalen in konden en gezien de plaatselijke reisgewoontes was dat effectief wel zo. We besloten toch niet al te zot te doen gezien we negen uur in dat busje moesten rijden en bestelden dus toch maar een kleiner tweede busje zodat iedereen comfortabel de reis kon meemaken. Geen overbodige luxe achteraf gezien omwille van de dolle rit die volgde. Ons vertrek was voorzien om 8h30, maar uiteindelijk konden we pas vertrekken om 9h30.

Op onze weg van Dhaka naar Rajarhat maakten we nu pas écht kennis met het Bengaalse verkeer. We proberen toch al een beeld te schetsen. Hieronder volgt dan ook een kleine bloemlezing.

Eerst en vooral moet men weten dat er 3 types voertuigen rondrijden op de Bengaalse wegen:
·         De kleine voertuigen: de Riksha’s en de CNG’s rijden voor een stuk op een ingebeeld soort pechstrook maar ook deels op de baan. Deze ‘pechstroken’ krijgen hier een hele nieuwe functie. Ze dienen om uit te wijken voor inhalende voertuigen waar je anders frontaal op zou rijden. Deze kleine voertuigen zijn zeer wendbaar en dit verhoogt hun kans op overleven in het verkeer omdat ze makkelijke kunnen uitwijken als er een botsing dreigt.
·         De middelgrote voertuigen: tot deze categorie behoren de personenvoertuigen en de bestelwagens. Ze worden gekenmerkt door hun grote snelheid maar ze zijn toch wendbaar genoeg om een botsing te vermijden als er eentje dreigt te gebeuren.
·         De grote voertuigen: autobussen en vrachtwagens. Hun gewicht stelt hen in het voordeel tov de andere categorieën voertuigen bij een botsing en dat maakt dat ze zich alles kunnen permitteren op de weg.

De kleintjes worden op de weg voorbijgestoken door de andere twee categorieën. De middelgrote voertuigen slalommen tussen elkaar en de kleine voertuigen. En de grote voertuigen rijden gewoon rechtdoor. Dit alles wordt ondersteund door het geluid van toeters die alle mogelijke geluiden produceren. De gemiddelde snelheid  bedraagt 80km/h en de chauffeurs matigen hun snelheid niet echt als ze door dorpjes rijden. Het laatste deel van de rit begon het zeer hard te regenen (het is natuurlijk het regenseizoen) en dat deed de chauffeur toch wat kalmer rijden. Hun inhaalspelletje bleef desalniettemin competitief.

Om samen te vatten, dit is gewoon Need for Speed in het echt! De volgende versie van deze computerspelletjesreeks zal dan ook naar alle waarschijnlijkheid de titel «Bang»ladesh dragen.

Nog enkele opvallende feiten van onderweg :
·         Een gasexplosie in een tankstation waar we even halt hielden
·         Het oversteken van de langste brug van Bangladesh (kost: 500 Taka (= 5  euro)
·         Het oversteken (per auto) van een brug voor treinen. Deze bestond uit houten latten die ze tussen en naast de sporen hadden gelegd zodat je met de auto tergend traag, met veel op en neergaan en zeer voorzichtig over de brug kon rijden.

Na al deze avonturen zijn we uiteindelijk toch goed aangekomen op onze bestemming waar Ali, een lid van ;Stichting Pani, ons opwachtte. Hij is de broer van de man waarbij we deze twee maanden verblijven en hij is zelf in dit dorp opgegroeid. Hij woont nu echter in Nederland en is hier nu op vakantie met zijn familie. We beleefden hier onze eerste ‘echte’ Bengaalse avond waarbij we al veel ervaringen deelden met onze Bengaalse gastfamilie.

De volgende dag zijn we naar de site gaan kijken waar we de school zullen neerplanten. We constateerden echter dat de realiteit van hoe het terrein erbij lag heel anders was dan voorzien. Maar tijdens de ontmoeting met de verschillende lokale betrokkenen van het project, hebben we onze ideeën om de school toch zeker te kunnen bouwen uiteengezet. We vonden snel een oplossing en kunnen bijgevolg morgen starten met de uitzetting van het gebouw en het ophogen van de grond.

Meer nieuws volgt snel!




Jour 3-4 : «Bang»ladesh

Premier réveil matinal du séjour : la voiture pour Rajarhat nous attend à 8h30. Première surprise du jour : le papa d’Aushim avait commandé une voiture de 12 places avec un coffre mais c’est un mini van de 9 places avec un petit coffre qui nous attend. Pour mémoire, nous sommes 10 avec bagages ! Le chauffeur nous explique alors que d’habitude il peut y faire tenir 12 bengalis à l’intérieure avec bagages sans problème... Nous commandons donc une deuxième voiture pour répartir les bagages et l’équipe (3+7). Finalement nous quittons Dhaka à 9h30 : en route pour Rajarhat !

Nous découvrons la conduite bengalie dans toute sa splendeur avec son lot d’émotions. Il faut savoir qu’il y a 3 types de véhicules sur une route du Bangladesh :
-    Les petits : CNG et Riqshas qui roulent sur le bas-côté et qui ont pour particularité d’être très maniable ce qui augmente leur capacité de survie.
-         Les moyens : Voitures et mini van. Ils se remarquent par leur grande vitesse ce qui leur permettent des manœuvres osées.
-         Les gros : Cars et camions. Leur atout principal est leur poids qui fait qu’on leur laisse volonté la priorité.

Les petits sont constamment sur le bas-côté et sont dépassés par les deux autres catégories. Les moyens slaloment entre les petits et les gros, ces derniers allants simplement tout droits. Le tout au rythme des klaxons. La vitesse moyenne est de 80 km/h (en ville ou en campagne peu de différence). La pluie battante calme un peu les ardeurs des pilotes mais leur conduite reste sportive.

En résumé, c’est Need For Speed mais dans le monde réel : « Bang » ladesh serait probablement le nom de la prochaine version du jeu me dit-on dans l’oreillette.

Voici quelques faits marquants du trajet :
-         Explosion de gaz à la pompe à essence ce qui en fait était tout à fait normale
-         Traversé du plus long pont du Bangladesh
-         Traversé d’une rivière par un pont ferroviaire (des lattes de bois sont disposées tout le long du trajet pour pourvoir rouler sur les rails)

Après toutes ces péripéties nous voilà bien arrivé à destination où nous attends Ali, un membre de Pani, qui est en vacances à Rajarhat avec sa famille d’où il est originaire. C’est d’ailleurs chez son frère que nous logerons durant notre séjour là-bas. Nous passons notre première vraie soirée bangalie où nous échangeons beaucoup avec nos hôtes.
Le lendemain, nous découvrons le site et constatons la situation réelle bien différente que ce qui était prévu. Mais après avoir rencontré les différents intervenants nous avons proposé nos différentes idées de conception afin de les adapter aux souhaits de la population locale. Un consensus est très rapidement trouvé : la construction commence demain avec le traçage et le début du terrassement.

Plus de nouvelles très bientôt !!!

Tuesday, July 10, 2012

Practische informatie // Détails pratiques



Voici les numéros de téléphones pour nous contacter :
-          Aushim +8801738483937
-          Camille +8801738549495
-          Thibault  +8801924550019

--------------

De telefoonnummers om ons te contacteren :
-          Aushim +8801738483937
-          Camille +8801738549495
-          Thibault  +8801924550019